„...realizacje Jabłońskiej dotyczą przede wszystkim problemu schizofrenicznego rozdarcia nowoczesnej jednostki pomiędzy kilkoma/kilkunastoma światami, w których funkcjonuje ona równocześnie i z których każdy domaga się zaangażowania pełni jej osoby...”
Dystans do roli.O sztuce Eli Jabłońskiej. Marek Krajewski
Urodziła się w 1970 roku. Mieszka w Kozielcu . W latach 1990-1995 studiowała na Wydziale Sztuk Pięknych Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu. Od 1996 pracuje w Zakładzie Rysunku UMK w Toruniu. Brała udział w wielu wystawach zbiorowych i indywidualnych. W jej dorobku znajdują się działania długofalowe oparte na współpracy z instytucjami kultury i publicznością (www.nieuzytkisztuki.pl), projekty aktywizujące różne środowiska (Poręcz, Kijów, Ukraina, 2015) oraz próby kuratorskie (Powtarzam je by doścignąć, Muzeum Sztuki, Łódź, 2009).
Twórczość Jabłońskiej wpisywana jest często w obręb sztuki feministycznej czy postfeministycznej, choć artystka unika tak jednoznacznego przypisania. Tworzy głównie instalacje, fotografie, performance oraz działania czasowo-przestrzenne. Wykorzystując i przekształcając popkulturowe stereotypy i klisze kobiecości prowadzi przepełnioną ironią grę z rolami społecznymi przypisanymi kobiecie, a jednocześnie – z mechanizmami instytucji sztuki. Poddaje też refleksji zaangażowanie społeczne artystów (cykl „Pomaganie”) oraz bada relacje semantyczne, niepokoi widza nieadekwatnością formy i treści językowego zapisu (neony).
